Korkma, Sönmez Bu Şafaklarda Yüzen Al Sancak;

Sönmeden Yurdumun Üstünde Tüten En Son Ocak.

O Benim Milletimin Yıldızıdır, Parlayacak;

O Benimdir, O Benim Milletimindir Ancak.

Çatma, Kurban Olayım, Çehreni Ey Nazlı Hilal!

Kahraman Irkıma Bir Gül! Ne Bu Şiddet, Bu Celal?

Sana Olmaz Dökülen Kanlarımız Sonra Helal...

Hakkıdır, Hakk’a Tapan Milletimin İstiklal!-

Ben Ezelden Beridir Hür Yaşadım, Hür Yaşarım.

Hangi Çılgın Bana Zincir Vuracakmış? Şaşarım!

Kükremiş Sel Gibiyim, Bendimi Çiğner, Aşarım.

Yırtarım Dağları, Enginlere Sığmam, Taşarım.

Garbın Afakını Sarmışsa Çelik Zırhlı Duvar,

Benim İman Dolu Göğsüm Gibi Serhaddim Var.

Ulusun, Korkma! Nasıl Böyle Bir İmanı Boğar,

“Medeniyet” Dediğin Tek Dişi Kalmış Canavar?

Arkadaş! Yurduma Alçaklara Uğratma, Sakın.

Siper Et Gövdeni, Dursun Bu Hayâsızca Akın.

Doğacaktır Sana Va’dettiği Günler Hakk’ın...

Kim Bilir, Belki Yarın, Belki Yarından Da Yakın.

Bastığın Yerleri “Toprak” Diyerek,  Geçme Tanı:

Düşün Altındaki Binlerce Kefensiz Yatanı.

Sen Şehit Oğlusun, İncitme, Yazıktır, Atanı:

Verme, Dünyaları Alsan Da, Bu Cennet Vatanı.

Kim Bu Cennet Vatanın Uğruna Olmaz Ki Fedâ?

Şühedâ Fışkıracak Toprağı Sıksan, Şühedâ!

Cânı Cânânı, Bütün Varımı Alsın Da Hüdâ,

Etmesin Tek Vatanımdan Beni Dünyada Cüdâ.

Ruhumun Senden, İlahi, Sudur, Ancak Emeli:

Değmesin Mabedimin Göğsüne Nâmahrem Eli.

Bu Ezanlar-Ki Şahadetleri Dinin Temeli-

Ebedi Yurdumun Üstünde Benim İnlemeli.

O Zaman Vecd İle Bin Secde Eder-Varsa-Taşım,

Her Cerihamdan, İlahi, Boşanıp Kanlı Yaşım,

Fışkırır Ruh-İ Mücerred Gibi Yerden Nâ’şım;

O Zaman Yükselerek Arşa Değer Belki Başım.

Dalgalan Sen De Şafaklar gibi Ey Şanlı Hilâl!

Olsun Artık Dökülen Kanlarımın Hepsi Helâl.

Ebediyen Sana Yok, Irkıma Yok İzmihlâl:

Hakkıdır, Hür Yaşamış, Bayrağımın Hürriyet;

Hakkıdır, Hakk’a Tapan, Milletimin İstiklâl!